ZELFINZICHT

Met de komst van de wereldwijde corona-plandemie is ook het aantal (internet)bedreigingen tegen politici gestegen, een zorgwekkende maar naar mijn mening over zichzelf afgeroepen signalering.
Dreigementen zijn een ‘sellingpoint’ geworden voor de Ruttes en de Kaags van deze wereld, dat Wilders al jaren met een veelvoud aan daadwerkelijke bedreigingen te maken heeft was voor de Haagse kartelkliek nooit een issue, maar nu zij zelf voor het eerst met dit walgelijke fenomeen te maken krijgen, is het ineens een trending toppic.

Laat ik vooropstellen dat bedreigingen nooit te rechtvaardigen zijn, naar wie dan ook, maar dat deze regel slechts stand houdt bij een functionerend, en volkomen onafhankelijk rechtssysteem.
Wij zien dat steeds meer Nederlanders volkomen klem komen te zitten in de wurggreep van een dictatoriale overheid, zich niet gehoord voelen bij hun rechtmatige uitingen van woede en onmacht, en daarbij zich ook steeds vaker in de steek gelaten voelen door een vooringenomen – en soms tot op het bot corrupt – justitieel systeem, waardoor slechts nog de optie rest van allerlaatste, en vaak allerlaagste, menselijke eigenschap……… die van het terugslaan of terugvechten.

De Haagse politiek, met in hun kielzog het justitiële apparaat, zijn zo ver van hun kerntaken afgedreven – het beschermen en bewaken van de democratische rechtsstaat – dat de gemiddelde burger nog meer vertrouwen zal tonen in covid-injecties gevuld met arsenicum dan in een langs de meetlat van de wet functionerende overheid overheid die er is voor de burger.

De moord op Fortuyn, MH-17, het Groninger gasdossier, de toeslagenaffaire, de spoedwet, het chroom-6 dossier, het staatsgeheim rondom de aankoop van coronavaccins, de demissionaire status van dit kabinet, de vele leugens van Rutte en het zich boven de wet plaatsen van Hugo de Jonge zijn allen redenen waardoor het vertrouwen in onze overheid, en ons rechtssysteem ernstig zijn aangetast, en waardoor burgers zich letterlijk vogelvrij voelen in een voorheen warm en rechtvaardig land.

Mag de politiek enkel applaus verwachten, als zij onze rechten op dagelijkse basis letterlijk verkracht, en onze bestaanszekerheid van een dermate onzeker niveau heeft gemaakt dat zelfs de – voorheen – onaantastbare middenklasse niet meer weet rond te komen, en hun met bloed zweet en tranen opgebouwde ondernemingen zelfs onteigend zien worden?

Niemand heeft het automatische of zelfverklaarde recht – tenzij ‘uiteraard’ een overheid – een ander geweld aan te doen, tenzij dit om lijfsbehoud of zelfverdediging draait, maar is het letterlijk vechten voor je recht op een menswaardig voortbestaan geen vorm van lijfsbehoud of zelfverdediging?

Onze overheid verwacht van ons als burgers dat wij misstanden tegen gaan, en indien mogelijk slachtoffers van geweld bijstaan daar waar mogelijk, maar als je als burger misstanden van de overheid aankaart dan wordt je vermalen door het systeem, geridiculiseerd, bedreigt of tegengewerkt (diverse klokkenluiders) waar maar mogelijk, zodat de persoon na jou het wel uit zijn hoofd zal laten om dezelfde stappen te zetten.

Gedurende mijn leven is mij altijd aangeleerd dat een overheid in alles het voorbeeld moet zijn, en dat hun handelen slechts behoort ingegeven door de wil van het volk, en daden die elke toets der deugdzaamheid kunnen doorstaan.
Onder de regie van Mark Rutte zien wij echter slechts leugens, bedrog, doofpotten, staatsgeheimen en elkaar voor rotte vis uitmakende politici, en daarbij is men dan zoals gewoonlijk geschokt dat dit gedrag navolging vindt in de maatschappij middels bedreigingen naar diezelfde politici.

Mijn mening blijft staan dat je nooit iemand bedreigt, ongeacht de persoon omdat wij daarvoor een rechtssyteem in het leven hebben geroepen, maar als dit systeem aan alle kanten faalt, en de hoeders ervan zelf de grootste criminelen blijken te zijn………… wat rest de burger dan nog in zijn – letterlijke – gevecht voor voortbestaan?

https://nos.nl/l/2401565

TEKST: Michel Mulder