‘China 2.0 in de Lage Landen’

Woensdag 13 oktober 2021 gaat mijn boeken in als een zwarte bladzijde uit de Nederlandse geschiedenis. Want die dag heeft een meerderheid van onze volksvertegenwoordigers aangegeven er geen enkele moeite mee te hebben als we in Nederland een Sociaalkredietsysteem invoeren naar Chinees voorbeeld. Met andere woorden: de dames en heren op het Haagse pluche vinden een totalitair controlesysteem wel oké. Want dát is waar we het dan over hebben!

Wat is het geval? Forum voor Democratie heeft die dag een motie ingediend om dat vervloekte kredietsysteem uit te sluiten, waarop een meerderheid van de Tweede Kamer het verwierp.

Hoewel het verschil klein is, want tegen tweeënzeventig tegenstemmers waren er vijfenzestig voor, vind ik het al ronduit schandalig dat er überhaupt een meerderheid aan tegenstemmers is! Wat is er sinds begin 2020 aan de hand in Den Haag?! Of er is daar sprake van een spontane verstandsverbijstering wat heel besmettelijk is, wat ik persoonlijk overigens niet voor mogelijk houd, of het floreert daar in steekpenningen en aanverwante ‘artikelen’.

Ik ga het collectief geheugen, en het geheugen van de Kamerleden in het bijzonder (!), even opfrissen. Ik ben eind 1965 geboren en groeide op in ‘De Koude Oorlog’. De lijnen waren duidelijk: je had het Westen en het Oostblok, wat begon bij de idiote naoorlogse grens die dwars door Duitsland heenliep met als totale absurditeit Berlijn, waar de grens dwars doorheen liep terwijl de stad middenin het voormalige Oost-Duitsland lag. Achter Oost-Duitsland werd het nog spannender met, na een paar landen, Rusland en daarachter China. Het Westen stond voor vrijheid en was in onze ogen goed en het Oostblok stond voor een totalitair controlesysteem en dat vonden we ronduit slecht. Met de kennis van nu weet ik dat die vrijheid in het Westen eigenlijk een soort van ‘demonstreren met je rug tegen de muur’ was, zoals Harrie Jekkers van het Klein Orkest destijds al heel wijs zong.

Ik heb rond mijn zeventiende voor school een script geschreven over Karl Marx en zijn Marxisme en dat vergeleken met het Communisme wat daaruit voortgekomen is. Ik ga nu even heel kort door de bocht, want ene Vladimir Lenin heeft daar ook een rol in gespeeld. Anyway… ik beschreef toen dat de bedoelingen van Marx in mijn ogen wel oké waren, maar dat elk politiek ideaalbeeld altijd weer struikelt op het punt van leiderschap. Dat zie je niet alleen bij het Communisme, maar ook in Zuid-Amerikaanse landen waar mensen als Fidel Castro, toevallig ook een verkapte communist, een dictator afzetten om vervolgens gedurende het leiderschap zelf te veranderen in een dictator. De mens kan de bijbehorende weelde van leiderschap duidelijk niet aan, ofwel macht corrumpeert.

Vanuit dat gegeven is het Communisme met bijbehorende gelijkheid voor iedereen, zoals Marx het oorspronkelijk voor ogen had, vervallen tot een systeem van een klein groepje rijken aan de macht en een hele grote groep armen die niets bezitten en als een soort slaven het kleine groepje dienen.

Dat hadden we voor het millennium met z’n allen heel duidelijk voor ogen, maar anno 2021 zijn sowieso onze politieke leiders dat óf vergeten, óf ze willen er vanuit persoonlijke motieven niets meer van weten. Bij de laatste mogelijkheid denk ik aan geldelijk gewin in de vorm van steekpenningen of druk in de vorm van chantage of bedreiging.

En die persoonlijke motieven worden volgens mij gevoed door de Elite, met als uitlaatklep het World Economic Forum van Klaus Schwab. Hun slogan ‘You’ll own nothing and you’ll be happy’ slaat op hun agenda waarin het de bedoeling is dat het gros van de wereldburgers rond 2030 niets meer bezit als gevolg van het feit dat al onze schulden kwijtgescholden zijn. Als de ‘heren’ daarin slagen, leven we tegen die tijd in een soort van Communistische Staat 2.0. En dan te bedenken dat de persoonlijke vriend van Schwab, Bill Gates, momenteel het grootste deel van de landbouwgrond in heel Noord-Amerika bezit.

Terug naar woensdag 13 oktober. Als wij accepteren dat er in ons land naar Chinees voorbeeld een Sociaalkredietsysteem ingevoerd wordt, dan gaan alle burgers een bepaalde score krijgen op basis van hun gedrag. Deze score bepaalt in hoeverre de autoriteiten burgers aanmerken als ‘betrouwbaar’ of ‘onbetrouwbaar’. Als we gedrag vertonen dat de autoriteiten als ongewenst beschouwen, dan kunnen we punten verliezen en op een zwarte lijst geplaatst worden, waardoor we vervolgens weer allerlei rechten verliezen; tot en met… wat? De blokkering van je bankrekening of geen toegang meer in het ziekenhuis? Elk denkbaar scenario is mogelijk.

Voor de score zal gebruik gemaakt worden van big data die afkomstig is uit tal van databases, zoals de gegevens van de politie, financiële instellingen en internetbedrijven. Je uitlatingen op social media en de personen met wie je omgaat, kunnen al invloed hebben op de score. In China wordt zelfs gekeken naar het gedrag van burgers in de openbare ruimte; bijvoorbeeld of iemand zijn hond aan een riem heeft of hoe vaak iemand door rood loopt. Dat kan daar vastgesteld worden door een van de bijna tweehonderd miljoen videocamera’s met gezichtsherkenning.

Ik word hier onrustig van! En het feit dat ik er donderdagochtend in mijn krant niets over kon vinden, bracht daar bepaald geen verandering in en bevestigde voor mij weer eens dat de mainstream media in handen is van de Elite. Alles wordt ons op een achterbakse manier via achterkamertjes en geheimzinnige bijeenkomsten door de strot geduwd en als we niet uitkijken, leven we straks in een soort ‘China 2.0 in de Lage Landen’ en zijn we onszelf en daarmee onze toekomstige generaties kwijt!

Tekst: Leo Singor