Dalende gasprijs die almaar stijgt

Bovenstaande grafiek toont de internationale marktprijs voor aardgas sinds 1998. Dit is de prijs voor grote inkopers en handelaren. In 2001, 2006 en 2008 zijn duidelijke pieken zichtbaar terwijl het gemiddeld van 2003 tot 2009 boven de prijs van 2021 ligt. Desondanks betaalden huishoudens per kub gas niet zo veel als vandaag. Consumenten die om opheldering vragen bij hun energieleverancier krijgen steevast nietszeggende standaardantwoorden:

• “U heeft een variabel contract. De gasprijs is gekoppeld aan de olieprijs.”
• “Emissierechten. Elk half jaar wijzigt de gasprijs.”
• “Er is op dit moment veel gaande wat de prijzen beïnvloed. Door ontwikkelingen in de energiemarkt stijgen de tarieven momenteel.”
• “De energieprijzen zijn gekoppeld aan de olieprijs, omdat olie en gas vaak tegelijkertijd worden gevonden. “
• “De prijs van olie wordt onder andere bepaald door de hoeveelheid olie die wereldwijd nog voorradig is en de verwachte vraag naar olie in de toekomst. Politieke onrust in de olieproducerende landen heeft eveneens een invloed op de olieprijs. Als de olieproductie door politieke spanningen of minder opbrengst uit een bepaalde bron daalt, dan stijgt de olieprijs. Ook de gasprijs in Nederland zal dan na verloop van tijd meestijgen.”

Antwoorden waar de consument niets mee kan, want de pijn in de portemonnee daalt niet. Die buidel blijkt juist gevangen in een klimaatfuik. Wie daarom zijn afrekening van afgelopen vier jaar vergelijkt ontdekt de werkelijke oorzaak van constante prijsstijgingen.

Opvallende constatering: 

• Energiebelastingen stijgen 33% sinds 2018, van 0,25 in 2018 naar schrikbarende 0,34 in 2021.
• Opslag duurzame energie vergt vandaag 349% meer dan in 2018. Van 0,023 naar 0,0821. Bijna viermaal meer. 
• Gas dáált juist per kub.

De wereldprijs voor aardgas blijkt uiterst stabiel. Het zijn overheidsheffingen die ongecontroleerd stijgen. Als consument kun je daarom vluchten in zonnepanelen, windmolens en geisoleerde gevels, maar alle besparingen verdwijnen daarna weer aan belastingen. Alsof je naar boven rent op een dalende roltrap.

Uit bovenstaande rijst de vraag waarom die productie van duurzame energie maar niet op gang komt, en consumenten almaar meer belasting betalen. Dat antwoord blijkt eenvoudig. Inmiddels is aangetoond dat gehele duurzame energie paradigma een wassen neus is, gewoon fraude, aangezien de bouw van bijvoorbeeld een windmolen meer (fossiele) energie kost dan het apparaat ooit zal opleveren. Ook zonnepanelen kosten over hun gehele levenscyclus (mijnbouw, transport, productie, afvoer) meer dan ze ooit zullen opleveren. De verkoop lukt daarom ook uitsluitend met overheidssubsidie.

Daarnaast blijken die zogenaamde emissierechten aantoonbaar ontstaan vanuit een frauduleuze agenda dat in 1973 door Club van Rome is bedacht om wereldbevolking een schuldgevoel aan te praten voor luchtvervuiling zodat via emissierechten die het probleem absoluut niet oplossen geld aan de bevolking kan worden onttrokken.

Tel daar de toeslagenaffairen en Coronacrisis bij op, en consumenten mogen zich afvragen of ze willen blijven meebetalen aan een overheid die doelbewust haar burgers op allerlei fronten aanvalt.

Bronnen:

• Gasprijzen Greenchoice 2018 – 2020 voor een variabel contract.
• Publicaties van onderzoeksjournalist James Corbett over de Club van Rome.
• Aangifte tegen Rutte, De Jonge en medeplegers voor misdaden tegen Nederlands volk.
• De groene illusie. Maarten van Andel en Marcel Kroc.
• De klimaatfuik.