“Wanneer stopt al dat onrecht?” vraag ik me af. Mijn gezin wordt overduidelijk aangevallen door Jeugd Bescherming Regio Amsterdam (JBRA). Het bewijs tegen de betrokken GezinsManager (GM) is overduidelijk. Op 25 oktober 2021 werd mijn aangifte eindelijk opgenomen.
Het aanvallen van vermeend alleenstaande moeders lijkt een stramien van JBRA. Ook ik moest eraan geloven. Met alles-excuus Corona werd mijn dochter mij ontnomen en uit huis geplaatst. Waarom? Omdat JBRA naar eigen zeggen niet meer achter de deur kon kijken.
Gaandeweg bleek mijn mening over bepaalde zaken, zoals over de corona maatregelen, mijn “verzet” tegen de overheid en experimentele mRNA injecties, mijn culturele ideeën en levensovertuiging de ware toedracht van alle onheil. Volgens JBRA was dit zorgelijk en psychotisch. Men vond volledige uithuisplaatsing nodig.
Het onrechtmatig handelen van JBRA en Levvel Pleegzorg werden overduidelijk bij een geplande vakantie van huidige pleegmoeder waar mijn dochter verblijft. Mijn dochter zou drie weken bij een wildvreemde worden ondergebracht, geheel buiten de beschikking van de rechter. Mijn advocaat en ik konden dat gelukkig verhinderen.
Het verhaal is uiteraard complexer dan hier kan worden beschreven. Zo is een andere component mijn momenteel 18-jarige zoon. Voor hem zocht ik in 2010 hulp bij jeugdzorg, waarbij helaas een vervelend precedent is geschapen. Daar betaal ik nog steeds een hoge prijs voor. We kennen het inmiddels allemaal, je klopt bij de overheid aan voor hulp en eidigt in een nachtmerrie. Tienduizend gezinnen kunnen daarover meepraten in de toeslagenaffaire.
Ik kan nu met gerust hart beweren dat JBRA strafbare feiten pleegt. Dat ze daar continu op worden gewezen vinden ze uiteraard niet leuk. Ik wordt zelfs schriftelijk gesommeerd daarmee te stoppen. In de zaak van mijn dochter
vond ik omtrent de Gezins Manager online duidelijkoveragressie.nl (Edit: deze site bestaat niet meer en staat nu op staz.nl), waarin een PDF op pagina 24 met haar foto meldt:
- dat bij “instrumentale agressie” de ouder (“Dader”) een keus heeft:
- of meewerken
- of contact met kind wordt minder
Dat is dus dwang met als machtsmiddel het kind. De wet is daar duidelijk over, het zijn strafbare feiten. Enkele van die wetten noem ik hieronder omdat dit belangrijke spelregels zijn binnen ons wettelijk bestel. Het is handig als u deze wetten kent voordat u zoals ik op onaangename wijze ertoe gedwongen wordt. Zie het als een schaakspel waar u niet onderuit komt. Het is in uw nadeel als u dan de spelregels niet kent.
Artikel 285b:
1. Hij, die wederrechtelijk stelselmatig opzettelijk inbreuk maakt op eens anders persoonlijke levenssfeer met het oogmerk die ander te dwingen iets te doen, niet te doen of te dulden dan wel vrees aan te jagen wordt, als schuldig aan belaging, gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of een geldboete van de vierde categorie.
2.Vervolging vindt niet plaats dan op klacht van hem tegen wie het misdrijf is begaan.
Artikel 279:
1. Hij die opzettelijk een minderjarige onttrekt aan het wettig over hem gesteld gezag of aan het opzicht van degene die dit desbevoegd over hem uitoefent, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vierde categorie.
2.Gevangenisstraf van ten hoogste negen jaren of geldboete van de vijfde categorie wordt opgelegd indien list, geweld of bedreiging met geweld is gebezigd, of indien de minderjarige beneden de twaalf jaren oud is.
Artikel 300:
1. Mishandeling wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of geldboete van de vierde categorie.
2. Indien het feit zwaar lichamelijk letsel ten gevolge heeft, wordt de schuldige gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie.
3. Indien het feit de dood ten gevolge heeft, wordt hij gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vierde categorie.
4. Met mishandeling wordt gelijkgesteld opzettelijke benadeling van de gezondheid.
5. Poging tot dit misdrijf is niet strafbaar.
Artikel 365:
De ambtenaar die door misbruik van gezag iemand dwingt iets te doen, niet te doen of te dulden, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren of geldboete van de vierde categorie.
Doen feiten er nog toe?
Ook heb ik een adviesverslag van Levvel Pleegzorg die alleen maar gebaseerd is op eigen meningen en niet onderbouwd zijn met objectieve feiten en een feitenonderzoek. Het gaat zelfs zover dat ik op basis van mijn culturele ideeën en levensovertuiging, ook over autonoom zijn, wordt gediscrimineerd.
Artikel 3.3 van de jeugdwet wordt niet nageleefd en dit is geen onbekend fenomeen binnen jeugd- en pleegzorg en zelfs kinderrechters kijken er niet naar en gaan mee in de eigen meningen en aannames van de jeugdzorg “professionals”. Rechters mogen dit niet doen, zij hebben een ambtsplicht en dat is o.a. dat zij alleen maar met feiten en bewijzen mogen meegaan en niet met eigen meningen en aannames.
Artikel 3.3 JeugdWet:
De raad voor de kinderbescherming en de gecertificeerde instelling zijn verplicht in rapportages of verzoekschriften de van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren.
Ook schenden zij artikel 8 van het EVRM: Recht op bescherming van gezinsleven.
1.Een ieder heeft recht op respect voor zijn privé leven, zijn familie- en gezinsleven, zijn woning en zijn correspondentie.
2. Geen inmenging van enig openbaar gezag is toegestaan in de uitoefening van dit recht, dan voor zover bij de wet is voorzien en in een democratische samenleving noodzakelijk is in het belang van de nationale veiligheid, de openbare veiligheid of het economisch welzijn van het land, het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen.
Op al deze gronden kon ik nu eindelijk aangifte doen, ook mede omdat ik zwart-op-wit bewijs heb dat er strafbare feiten gepleegd worden. Er is nu een proces-verbaal opgemaakt en nu is de vraag of de officier van justitie hier wat mee gaat doen, want op duidelijkoveragressie.nl staan ook de korte lijntjes die jeugdzorg medewerkers hebben met justitie en de afspraken die zij onderling hebben, wat voor mij duidelijk maakte waarom politie wel komt als de GM belt, maar wanneer ik bel of aangifte probeerde te doen al die maanden, ik niet serieus genomen wordt.
Ik doe bij deze dus ook een oproep aan ouders die ook met deze GM, M. Luijten (SKJ 100024689), te maken hebben en ook dwang en chantage met kind ondervinden, zodat die ook aangifte kunnen doen tegen haar.
Want uiteindelijk zijn het wel ONZE KINDEREN die de DUPE zijn van haar onprofessionele handelen en niet houden aan de wetten, mensen- en kinderrechter verdragen en haar beroepscode (gezin- & jeugdprofessionals, vooral A t/m K).
Men kan contact met mij opnemen via jeugdzorg@blueshinetv.nl.
Ik hoop dat uw kind snel thuiskomt.
Het is belangrijk om elke dag actief te zijn om omgang en gezinshereniging te regelen.
Mijn kind is ook weg zonder dat ik hem ooit thuis heb gehad.
Hij wordt dit jaar 3jaar oud.
Hij heeft nooit bij mij gewoond omdat de moeder het zo wou hebben, nu heeft de moeder natuurlijk veel spijt van hoe zij moj uitbeeld heeft gezet want het kind mag nu niet bij haar zijn. Dinsdag heb ik een rechtzaak om gezag te krijgen. Binnenkort ga ik ook aangifte doen aangezien ik zo uitbeeld ben geweest in zijn leven.
De jeugdbeschermer heeft niet eens omgang geregeld voor mij. Het is tragisch wat Nederland aan kinderen doet(aan de memsheid zelf).
Nederland moet de kinderen juist beschermen door families te steunen.
Mijn gedachten gaan naar de kinderen. In gevaar de matschappij is blij.
Maar zou het kind de slachtoffer en niet in gevaar zijn dan it s one of thé MOST cruel ACT against a child !
Asg the child what it wants. IF old enough.
That the truth prevail. Pray because you wil not feel so alone. ❤